Wie nieuw is, moet de kans krijgen om te wennen. Aan collega’s, de bedrijfscultuur en zelfs aan dagelijks voorkomende werkzaamheden. Daarom helpt ZBVO je: wanneer je bij ZBVO als behandelaar aan de slag gaat krijg je een buddy toegewezen, als je daar behoefte aan hebt. Een buddy is een (ervaren) collega die ZBVO én onze manier van werken kent.
Het partnersysteem is wel bedoeld om gedachten, ideeën, onzekerheden of knelpunten te bespreken. Eén op één van gedachten wisselen hoe jij je werk inkleedt, waar je tegenaan loopt, hoe je beslissingen neemt, wat je mist en wat je nodig hebt. Door je gedachten hardop uit te spreken –en dat moet je wel als je iemand tegenover je hebt zitten die er alleen voor jou is- dan krijg je als vanzelf nieuwe ideeën. Je toetst als het ware je eigen gedachtegang. Je stelt je kwetsbaar op, net zoals je collegabuddy zich kwetsbaar opstelt.
Als buddy zorg je voor elkaar, maar je neemt het werk niet over.
Neemt jouw buddy beslissingen over jouw werkzaamheden? Nee, dat doet hij niet; daar blijf je zelf verantwoordelijk voor. Hij geeft je wel support, bemoedigt je, stelt scherpe vragen, lokt je uit de tent, hoort je frustraties aan en viert je vooruitgang. En dat alles blijft onder elkaar. Want vertrouwelijkheid is belangrijk als je je zo bloot geeft over wat je bezig houdt. Er worden dan ook geen verslagen gemaakt, de inhoud niet gedeeld met leidinggevenden, afdeling HR of andere collega’s, kortom: jij zorgt voor jouw maatje en jouw maatje zorgt voor jou.
Ben je elkaars buddy of niet?
Ben jij het maatje van jouw eigen buddy? Dat hoeft niet. Soms werkt dat heel goed, soms ook niet. Je moet wel op een bepaalde manier complementair zijn, wil je elkaars buddy kunnen zijn. Er moet in ieder geval een gelijkwaardigheid in de verhouding zitten. Er moet geen senior- junior gedrag plaatsvinden. Dat wil niet zeggen dat een jongere niet aan een oudere collega gekoppeld kan worden. Het gaat erom of je elkaars spiegel wilt en kunt zijn.
