Hoe haar Specialisten Ouderengeneeskunde dealen met de coronamarathon
Iedereen in de Zorg voelt de druk oplopen nu het coronavirus rondwaart. En ouderen zijn extra kwetsbaar. Zorgorganisaties schakelen snel met een grillig virus en ook zij zien, dat er veel van de Specialisten Ouderengeneeskunde (SO’s) wordt gevraagd. Hoe zorg je, dat zij niet omvallen? ZBVO kwam met een initiatief om die kans te minimaliseren.
‘Ouderen in zorginstellingen bevinden zich in de laatste fase van hun leven. Onze SO’s zijn er gewend aan dat bewoners overlijden, maar dit virus confronteert ook hen met een nieuwe situatie. Opeens mogen ouderen niet van hun kamer af en zijn ze wekenlang afgesloten van hun familie. De rust en het ritme, waarbij zij wel varen, moet deels of soms helemaal losgelaten. Mensen zijn in quarantaine vanwege het virus. Dementerende mensen kun je bovendien bijna niet isoleren. Onze SO’s hebben plots te maken met een andere vorm van zorg en de kwaliteit ervan staat ook hier onder druk. Artsen voeren de regie nu zo mogelijk online vanuit huis en beschermende middelen zijn dusdanig lastig verkrijgbaar, dat het risico toeneemt dat zorgpersoneel straks onvoldoende beschermd de afdeling op moet. Bovendien weet niemand, hoe lang ze dit nog volhouden moeten. En dat trekt een aardige wissel op onze SO’s,’ stelt Pieter le Rütte, begeleidingskundige van ZBVO.
Mentale support
Deze crisis lijkt op een sprint met de lengte van een marathon. Daar ligt ook precies de uitdaging voor alle zorgpersoneel. Daarom nam ZBVO het voortouw en organiseerde een eerste, kleine interventiegroep voor hun zorgprofessionals. Deze staat nu nog onder de begeleiding van een psychotherapeutisch expert in (inter)nationale crises en traumazorg en een begeleidingskundige.
‘Het virus is grillig en het tempo, waarin het doden eist, is hoog. Dat is wat het anders maakt dan een griepepidemie. Er is al zorgpersoneel, dat uit angst weigert te werken, wat uitzonderlijk is in de Zorg. Zij maakten iets mee, dat te veel indruk maakte. Of het stapelde zich op. Of hun thuissituatie is niet ideaal om mentaal en fysiek bij te tanken. Denk aan SO’s die zelf mantelzorger zijn of een ouder hebben, die op de IC belandt met het virus. De kans op uitval door burn-out of PTSS ligt op de loer. En de kans dat mensen na deze crisis uit de Zorg
stappen groeit. Daarom moeten we onze SO’s en andere zorgverleners nu extra ondersteunen, zodat zij kunnen blijven doen wat nodig is om kwaliteit van zorg optimaal te houden. En het afbreukgehalte te minimaliseren.’
Pioniersfase
De eerste online sessie is inmiddels geweest.
‘Aandacht voor elkaars verhalen en emoties is cruciaal. In de groep kun je stoom afblazen, een luisterend oor krijgen en bij elkaar een vinger aan de pols houden. De deskundigheid over de effecten van een crisis en hoe je hiermee om kunt gaan, is voor de zorgverleners heel waardevol. We bevinden ons nog in de beginfase. Proefondervindelijk stellen wij deze sessies bij. Het is de bedoeling dat alle zorgverleners van ZBVO deelnemen. Het zou mooi zijn als deelnemers van deze groepjes samen elkaars mentale veerkracht bewaken. En straks zelfsturend zijn. Dit om te voorkomen dat artsen uitvallen of zelfs stoppen met hun vak. Er is oog voor SO’s die extra hulp nodig hebben, ook buiten de groep. Niemand hoeft hier alleen doorheen.’
Minder druk in het ziekenhuis
Le Rütte heeft nog een laatste aanvulling: ‘Hoe beter wij het doen binnen de ouderenzorgorganisaties en in de eerste lijn, des te minder mensen hoeven naar het ziekenhuis. Met het concept van mentale support geeft ZBVO gehoor aan de dringende oproep voor bestuurders om nazorg voor hun zorgprofessionals te organiseren.
Heeft u vragen naar aanleiding van dit bericht? Of wilt u graag meer informatie over de inzet van ZBVO?
